Kruchej barmance Violi z lokalu „Dlaczego”...

                                                                                                      Krynica październik 2006


            Kruchej barmance Violi z lokalu „Dlaczego”




Szelest po krynice malinowości


                   ---    zapomnieć chwili jak milczenie
                  rozbitej szyby w złote motyle
                   
                  wspomnienie drewnianej ręki Nikifora
                 gadanie papugi z pianinem
                    teatr jak oddech zielonej martini
                   po wynurzenie że nie mam czasu na stres
               --- odpoczynek jak drżenie
                 i jak dekarz upiększający dach
                jak przestrzeń zgłodniałego szwedzkiego stołu
                     i nogi nogi gondoli i korzeni chodzenie
                 szelest kota w jej spojrzeniu
              ---  radość tańca po zmęczenie
                  i konanie wrażeń jak szelest
                 szelest subtelności zawarty w echu
                jak milczenie po wyciszenie szelestu
               po ciszę i spowolnienie wyleniałego kontrabasu
                  malinowe zastanowienie po krynice oazy
                a w zasadzie ulirycznienie ich
               po ich sezonie…

  

                                                                               Andrzej Paluszkiewicz