Rozprawa o człowieku ua

Rozprawa o człowieku 30

Pomyśl czym jesteś człowieku
Ty jesteś marną istotą
Nie myśl żeś równy Bogu
Jeśli tak myślisz, jesteś idiotą.

Gdybyś mógł fruwać jak gołąb
Ale ci skrzydeł Bóg nie dał
A życie było coś warte
Abyś się śmierci nie bał.

Że wstaniesz po swojej śmierci
Możesz to mówić osłowi
Bo jeśli by to była prawda
Równy byś był Chrystusowi.

Ja wierzę w jasne sprawy
Choć wiary mnie nauczono
Jak ciało twe może powstać
Gdy go do dołu wrzucono.

Więc powiedz człowieku mądry
Że jesteś robakiem marnym
Klęskom nie możesz zaradzić
I jesteś bardzo niezdarnym.


Ty , los swój masz zapisany
Pod jaką gwiazdą się rodzisz
Trudności życia się zaczną
Gdy w bólu z łona wychodzisz.